تاثیر سایز لوپ فلزیاب در عمق کاوش فلزیاب
لوپ در فلزیاب یک قسمت حسگر است که به شکل حلقه‌ای طراحی شده و بر روی دستگاه قرار می‌گیرد. این لوپ با ایجاد یک میدان مغناطیسی در اطراف خود، قادر است به تشخیص اشیاء فلزی در زمین کمک کند. وقتی اشیاء فلزی در نزدیکی لوپ قرار می‌گیرند، میدان مغناطیسی تغییر می‌کند و فلزیاب با استفاده از سنسورهای خود این تغییرات را تشخیص می‌دهد و به صورت صوتی یا تصویری به کاربر اعلام می‌کند.
اندازه لوپ فلزیاب تاثیر مستقیمی در عمق کاوش فلزیاب ندارد، اما لوپ های بزرگتر عمق بیشتری را کاوش می کنند، لوپ های کوچکتر دقت و حساسیت بهتری نسبت به لوپ هایی با اندازه بزرگ دارند. لوپ هرچه قطر کمتری داشته باشد، فلز ریز تر را بهتر شناسایی می کند، اما عمق کاوش کمتری دارد. اگر دستگاه شما کارایی لازم را داشته باشد، از لوپ ۳۰ سانتی، ۱ و نیم متر و لوپ ۶۰ سانتی برای عمق ۳ متر و لوپ یک متری ۴ و نیم متر و لوپ ۲ متری نهایت ۸ متر عمق کاوش خواهد داشت. شما می توانید لوپ را در هر اندازه ای بسازید، از ۲۵ سانتی متر (قطر) تا دو متر مربع که متداول ترین لوپ ها هستند.
ترتیب سیم پیچی و مرتب بودن سیم ها، شیلد کردن یا نکردن سیم پیچ لوپ، همچنین کیفیت
خود آن سیم مس هم در خروجی نهایی تاثیر دارد.
همانطور که در تصویر مشاهده می کنید لوپ های کوچک تر بخاطر میدان مغناطیسی کوچک تری که ایجاد می کنند به فلزات کوچک حساس تر هستند و برای کاوش سکه و انگشتر و از این قبیل بکار می روند و عمق بالایی را کاوش نمی کنند.
برخلاف لوپ های کوچک لوپ های سایز بزرگ مثل لوپ های ۶۰ سانت و کابلی به دلیل ایجاد میدان مغناطیسی بزرگ تر قادرند تا عمق بیشتری را کاوش کنند اما حساسیت کمی نسبت به فلزات ریز دارند. لذا لوپ های بزرگ برای کاوش فلزات کوچک مناسب نیستند.
برای یک کاوش حرفه ای علاوه بر کیفیت دستگاه لوپ اپراتور باید از تجربه ی خود استفاده کند و به شما راهنمایی بدهد و با توجه به شرایط خاکی منطقه از هر دو نوع لوپ کوچک و بزرگ بعنوان مکمل یکدیگر استفاده کند.
درمورد نوع سیم لوپ، سیم لوپ های با جنس مس، بیشترین کارایی را دارند.